CT is de afkorting van Computertomografie. Deze techniek wordt in de volksmond vaak ‘scanner’ genoemd. CT gebruikt röntgenstralen om dwarsdoorsneden van het inwendige lichaam te maken. De stralingsdosis die u hierbij als patiënt ontvangt is hoger dan bij een gewone radiografie.
Er is geen algemeen toepasbare techniek. Wat voor de ene aandoening een goede beeldvormingstechniek is, is dat niet altijd voor de andere. Elke techniek heeft zijn sterke en zwakke punten.
Evidence Based Medicine betekent letterlijk 'geneeskunde op basis van bewijs'. Bij Evidence Based Medicine wordt gebruik gemaakt van het beste beschikbare bewijs bij het maken van keuzes binnen de geneeskunde. Hierbij wordt rekening gehouden met de huidige, beschikbare kennis binnen de medische wetenschap.
Ioniserende straling is straling die door levend weefsel kan dringen. Deze straling kan men niet met menselijke zintuigen waarnemen. Bij onverantwoord gebruik of overmatige blootstelling kan ioniserende straling levend weefsel beschadigen en dus de gezondheid schaden.
‘Medische beeldvorming’ is een verzamelnaam voor verschillende technieken om het lichaam in beeld te brengen. In de moderne geneeskunde is medische beeldvorming onmisbaar om diagnoses te stellen, ziekten vroegtijdig op te sporen en op te volgen, medische ingrepen te ondersteunen en behandelingen te evalueren. Medische beeldvorming kan ons vertellen of een botje in onze pink gebarsten is, maar evengoed ons leven redden.
Medische beeldvorming omvat het geheel van technieken om het inwendige lichaam in beeld te brengen. Artsen gebruiken deze beelden om diagnoses te stellen of behandelingen te evalueren en op te volgen.
MRI staat voor Magnetic Resonance Imaging. Bij deze techniek maakt men gebruik van een sterk magnetisch veld en radiogolven om van het inwendige lichaam beelden te maken. Bij MRI wordt geen gebruik gemaakt van ioniserende straling.
Bij nucleaire geneeskunde wordt een radioactief atoom (radio-isotoop) gebonden aan een molecule. Hierdoor ontstaat een radiofarmacon (ook radiotracer genoemd). Na inspuiting wordt het radiofarmacon opgenomen door een specifiek lichaamsdeel. Zo zijn er radiofarmaca die vooral door de botten opgenomen worden, anderen door de lever, ... Het radio-isotoop in het radiofarmacon zendt ioniserende straling uit. De ioniserende straling wordt gedetecteerd en omgevormd tot een beeld (bijvoorbeeld van het skelet). Het radiofarmacon zelf verlaat na korte tijd het lichaam, onder meer via de urine. De stralingsdosis die u als patiënt bij zo’n onderzoek ontvangt, is vergelijkbaar met die van een CT-onderzoek.
Hoewel medische beeldvorming onmisbaar is geworden in de moderne geneeskunde, is de keuze voor de juiste techniek niet altijd even eenvoudig. Elke patiënt en elke situatie is anders, en de keuze voor de beste beeldvormingstechniek hangt af van verschillende factoren. Zowel als patiënt, ouder, arts, radioloog of nuclearist kunt u uw steentje bijdragen in dit beslissingsproces.
Beeldvormingstechnieken op basis van ioniserende straling zijn, vaak letterlijk, van levensbelang voor de moderne geneeskunde. Toch zijn ze niet zonder gevaar. We moeten steeds de voor- en nadelen afwegen. Hoe kunt u daarbij helpen? ...
Beeldvormingstechnieken die gebruik maken van ioniserende straling zijn onmisbaar voor de moderne geneeskunde. Deze technieken zijn zeer waardevol, maar niet zonder risico.
In deze rubriek vindt u uitleg over de nadelen van ioniserende straling. Vooral gevoelige groepen krijgen speciale aandacht. U vindt er ook een tabel waarin de stralingsdosis van een aantal onderzoeken wordt vergeleken met de natuurlijke achtergrondstraling.
Ioniserende straling is een natuurlijk fenomeen. Hoewel we deze straling niet kunnen waarnemen met onze zintuigen, vinden we ze overal op aarde terug. Deze straling maakt dan ook deel uit van ons leven. Ioniserende straling heeft in het dagelijks leven veel nuttige toepassingen. Maar ioniserende straling kan ook de gezondheid schade toebrengen.
Ioniserende stralen dringen immers doorheen levend weefsel, waar ze door de productie van positief geladen atomen (ionen), cellen kunnen beschadigen. Dit kan bijvoorbeeld het risico op de ontwikkeling van kanker verhogen. Hoewel de kans op deze nadelige effecten bij medische beeldvormingsonderzoeken erg klein is, moeten we er toch voorzichtig mee omgaan.
Positronen worden gebruikt bij PET. Het radio-isotoop dat bij een PET-onderzoek ingespoten wordt zendt positronen uit. Bij botsing met een elektron (een deeltje van een atoom), wordt een positron omgezet en produceert twee ioniserende stralen die in tegengestelde richting (onder een hoek van 180°) het lichaam verlaten. De detectorring meet deze ioniserende stralen, waarna de computer berekent waar het signaal ontstond. Op die manier krijgt men een beeld van de verdeling van het radio-isotoop in het lichaam.
Een radio-isotoop is een atoom met een onstabiele kern. Radio-isotopen zenden straling uit, waaronder ook ioniserende straling. Doordat een radio-isotoop straling uitzendt, zal het na verloop van tijd stabiel worden en geen straling meer uitzenden.
Eine gute Technik für eine bestimmte Erkrankung ist für eine andere möglicherweise nicht angebracht. Jede Technik hat ihre Stärken und ihre Schwächen.
De zes types onderzoeken die gebruik maken van ioniserende straling zijn: radiografie, radioscopie, computertomografie, planaire scintigrafie, SPECT en PET.
Nein. Eine Untersuchung liefert Informationen, die es dem Arzt ermöglichen, eine ganze Reihe möglicher Ursachen auszuschließen und hilft ihm eine Diagnose zu stellen. Dies gilt auch für Vorsorgeuntersuchungen (zum Beispiel die Mammographie).
Ce Quiz vous permet de voir si vous connaissez les avantages et les inconvénients des rayonnements ionisants. Testez vos connaissances et voyez ce que vous avez appris ...
Die Techniken der medizinischen Bildgebung werden auch in der Zahnheilkunde verwendet. Mit ihrer Hilfe können Zahnärzte Krankheiten in einem frühen Stadium feststellen.
Die beiden Haupttechniken der Bildgebung, die in der Zahnheilkunde verwendet werden, sind die Röntgenaufnahme und die Computertomographie (CT).
Die Röntgenaufnahme ist die bildgebende Technik, die am häufigsten in der Zahnheilkunde verwendet wird. Sie ermöglicht es, Bilder von einem Zahn oder mehreren Zähnen zu erstellen. Röntgenbilder des ganzen Kiefers werden auch Orthopantomogramm (oder Panoramaschichtaufnahme) genannt.
Verglichen mit den „konventionellen“ Röntgenaufnahmen sind die bei der zahnärztlichen Röntgenaufnahme, verwendeten Dosen relativ gering.
Diese Technik besteht aus zwei Untergruppen: dem „klassischen“ CT-Scan und der digitalen Volumentomographie (DVT – engl. Cone-beam CT).
Informationen zum CT-Scan finden Sie in der Rubrik „Radiologie“.
Die digitale Volumentomographie ist eine mit der „klassischen“ CT vergleichbare Technik, jedoch wird das Bild in einer einzigen Umdrehung erstellt. Die Bestrahlung, die von der digitalen Volumentomographie erzeugt wird, ist folglich geringer als jene von einer „klassischen“ CT, aber stärker als die einer einfachen zahnärztlichen Röntgenaufnahme.